Jaroslaw Fidala

25 czerwca 2013 r. Prezes UOKiK wydał decyzję na mocy której ukarał właściciela sieci franczyzowej restauracji pod marką Sphinx za zawarcie porozumienia polegającego na narzucaniu poszczególnym restauracjom Sphinx cen sprzedaży produktów oferowanych konsumentom w tych restauracjach. Zdaniem UOKiK każda restauracja oferująca dane produkty w ramach sieci jest niezależnym podmiotem, który powinien samodzielnie kształtować swoją politykę cenową. W opinii UOKiK postanowienia umowne nakładające na nią obowiązek sprzedaży według cennika ustalonego przez właściciela sieci ograniczają tę autonomiczność i stanowią jedno z najcięższych naruszeń prawa konkurencji.

Na tle omawianej decyzji powstaje pytanie o zasadność tak restrykcyjnego podejścia UOKiK do tego rodzaju porozumień. Nie wydaje się aby z góry, bez szczegółowej analizy kontekstu ekonomicznego porozumienia można było przesądzić o tym, że określenie przez właściciela sieci ceny sprzedaży stosowanej przez przedsiębiorców działających w ramach tej sieci (np. przez restauracje) jest z samej swej istoty niezgodne z prawem. Specyfika działania sieci franczyzowych (np. McDonald’s, Subway)  oraz określone realia rynkowe to istotne elementy oceny porozumień cenowych, które mogą prowadzić do uznania ich za dozwolone. Być może sądy antymonopolowe rozstrzygające sprawy odwołań od decyzji Prezesa UOKiK pomogą rozwiać rodzące się wątpliwości.