Obecnie zauważalny jest wzrost zainteresowania przedsiębiorców „przejściową” formą prowadzenia biznesu jaką jest spółka kapitałowa w organizacji. Twór ten, może chociażby pozwolić na ostateczne ukształtowanie strategii biznesowej pomiędzy wspólnikami, bez konieczności wiązania się w sformalizowane struktury, a w przypadku braku zrozumienia pozwoli na jej szybką likwidację. Jednakże nakaz ustawodawcy odpowiedniego stosowania do tej kategorii podmiotów przepisów dotyczących danego typu spółki po jej wpisie do rejestru jest problematyczny oraz niewiele znaczy dla przedsiębiorców, co pokazuje praktyka obrotu. W tym zakresie, z pełną aprobatą należy odnieść się do pomysłu przedstawionego przez Ministerstwo Rozwoju i Finansów ostatecznie rozstrzygającego spory wokół sposobu zmiany umowy spółki w organizacji.

Pod koniec września Ministerstwo Rozwoju i Finansów opublikowało Projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym. Zdaniem pomysłodawcy proponowane rozwiązania powinny stworzyć lepsze warunki dla podejmowania przez przedsiębiorców (podatników) inicjatyw rozwijających ich podstawowe aktywności, odciążając ich wwypełnianiu obowiązków biurokratycznych. Takie podejście stanowi realizację rządowej Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, która podkreśla wartość rozwoju przedsiębiorczości i wspierania przedsiębiorców, w szczególności z kategorii MŚP. Nie odnosząc się szczegółowo do każdego z przedstawionych pomysłów, chociażby z uwagi na objętość dokumentu, z aprobatą należy podejść do ostatecznej próby rozwiązania „konfliktu”, co do sposobu zmiany umowy spółki w organizacji, o czym poniżej.

Analizując orzecznictwo Sądu Najwyższego w komentowanej sprawie, można dojść do wniosku, że problemu nie ma. Stosownie do treści postanowienia z 25 lutego 2009 r. (sygn. akt II CSK 489/09) zmiana umowy spółki z o.o. w organizacji wymaga jednomyślności wszystkich wspólników, którzy dokonują te zmiany w drodze umowy (aneks). Mimo jednak, wyraźnej linii orzeczniczej, w praktyce wielu notariuszy, czy nawet wspólników stosuje odpowiednio do zmiany umowy spółki z o.o. art. 255 Kodeksu spółek handlowych, co w konsekwencji prowadzi do odrzucania przez sądy rejestrowe tego typu wniosków. W ostateczności problem ten dostrzegł także sam ustawodawca i zaproponował wprowadzenie do przepisów regulujących funkcjonowanie spółek kapitałowych regulacji jednoznacznie rozstrzygających, iż zmiana umowy spółki w organizacji powinna być dokonana w formie aneksu do już istniejącej umowy.

Proponowane rozwiązanie, o czym była mowa już powyżej należy zdecydowanie zaaprobować. Po pierwsze jest ono zgodne z linią orzeczniczą Sądu Najwyższego oraz sądów powszechnych, nie wprowadza ono jakiegoś stanu „oderwanego” od dominującej, bieżącej praktyki przedsiębiorców. Po drugie natomiast rozstrzygając ostatecznie spory doktrynalne, doprowadzi do wzmocnienia pewności obrotu w tym zakresie.