W  ślad za poprzednimi wpisami (wpis z 6 września 2016 r. oraz wpis z 14 września 2016 r.) zapraszamy do lektury kolejnej części omówienia projektowanych założeń do przepisów mających regulować odpowiedzialność odszkodowawczą przedsiębiorców za naruszenie prawa konkurencji.

Rozszerzona legitymacja procesowa

Projekt założeń do nowych przepisów zawiera propozycję, aby w sprawach objętych roszczeniami odszkodowawczymi powództwa na rzecz przedsiębiorców poszkodowanych mogły wytaczać organizacje zrzeszające przedsiębiorców, które w swoich zadaniach statutowych posiadają ochronę rynku przed praktykami stanowiącymi naruszenie prawa konkurencji. Analogiczne rozwiązanie proponuje się wprowadzić w stosunku do konsumentów i organizacji pozarządowych zrzeszających konsumentów.

Ułatwienia dowodowe

Zgodnie z założeniami projektu ustawy przewidywane jest wprowadzenie mechanizmów ułatwiających powodowi wykazanie przed sądem przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej. W tym zakresie mają zostać ustanowione regulacje pozwalające sądowi, na wniosek powoda odpowiednio umotywowany, nakazanie pozwanemu lub osobie trzeciej wyjawienie środków dowodowych, które znajdują się w jego dyspozycji. Analogiczne uprawnienie ma również przysługiwać pozwanemu przedsiębiorcy.

W sytuacji gdy strona przeciwna lub osoba trzecia nie będzie mogła przedłożyć dowodów, których wyjawienia domaga się wnioskodawca, wówczas sąd prowadzący  postępowanie będzie mógł zwrócić się do UOKiK o ujawnienie dowodów znajdujących się w aktach prowadzonego przez Urząd postępowania.

Zgodnie z założeniami dyrektywy 2014/104/UE, wyłączona ma zostać możliwość ujawniania określonych kategorii dowodów obejmujących oświadczenia złożone w ramach programu łagodzenia kar oraz propozycji ugodowych. Tego rodzaju dowody, w sytuacji ich uzyskania wyłącznie dzięki dostępowi do akt organu ochrony konkurencji, będą uznawane za niedopuszczalne w postępowaniach o odszkodowanie.

Związanie sądu decyzją UOKiK i wyrokiem sądu

W przyszłej ustawie ma zostać również transponowana regulacja dyrektywy 2014/104 /UE przewidująca, iż naruszenia prawa konkurencji stwierdzone ostateczną decyzją organu ochrony konkurencji i prawomocnym wyrokiem stwierdzającym naruszenie prawa konkurencji stanowić będzie podstawę uznania, iż naruszenie to zostało dowiedzione w sposób niezbity, a sąd orzekający o odszkodowaniu będzie związany wydaną w sprawie decyzją lub wydanym wyrokiem. 

Ostateczne rozstrzygnięcia wydane w innym państwie członkowskim będzie mogło – zgodnie obowiązującą już regulacją art. 231 Kodeksu postępowania cywilnego – stanowić podstawę domniemania faktycznego co do faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy o naprawienie szkody.